Jinbiao Ar an talamh mhór in aice láimhe den Sín seanaimseartha, bheathaigh Jinbiao, cineál críochán máigicí . An tseanfhocal seo inséidh duit go raibh an t-eaicéad sainseantóraí ag cosaint agus ag coimeád taomhóga sna seanaimh.
Déanann na daoine tincréidte a bhfhaicsidh Jinbiao cur síos air mar a bheith ina amharc bródúil agus grádach. Creidtear go bhféadfadh Jinbiao a bheith ina chúis le haghaidh áiteanna a bheith cuairteáilte ag daoine a bhfuil an-tincréidimh acu agus go mbainfidh sé bearta agus bealach le haghaidh daoine a chuairtigh Jinbiao orthu.
Cé go bhfuil sé deacair a aimsiú, is beastais cumhachtach é Jinbiao go hiondúil agus beastais a thagann sé leis an gcumhacht a thabhairt go dtí daoine. Tá ráite aige go bhfuil ór déanta aige air féin, agus tá sé leathnú sa spéirín, ag bringeacháir an dóchas do dhuine ar bith a chonnairc é.
Is eaicéad é Jinbiao de séanfhocal agus séanfhocal agus spreagann scéalta faoi a laochais agus a ghrá croí na gcluainí tríd an gclann. Creideann roinnt go bhfuil cumhacht anama ag Jinbiao chun an saol anamacha a shroicheadh agus na daoine atá i dtrom agus i gcabhair a chosaint.
I meabhairshuigh agus súgradhanna na mitheolaíochta Síneach, is anamaitheoir cosanta é Jinbiao a chosann talamh naofa ó pháthair. Leis na súile amharcacha agus instinc anama cosanta air, tá sé curtha ina dia ag an bpobal go forleathan, agus tá daoine ag teacht.